Nordic Studies

https://www.piero.com/

"Przetrwac upadek cywilizacji i przezyc. Praktyczny przewodnik" autorstwa PIERO SAN GIORGIO do pobrania za darmo.

https://www.youtube.com/watch?v=jVzX1ObnCX0&t=77s

„Nieograniczony postęp nie idzie w parze z ograniczonymi zasobami naszej planety.
Nieustanne gromadzenie dóbr, nie jest w stanie nas zaspokoić.
Nasza kultura upada. Bogactwo materialne wzrasta, rozwój duchowy się cofa”.
Słowa wypowiedziane ćwierć wieku temu przez Aleksandra Sołżenicyna nigdy nie były tak aktualne jak obecnie, twierdzi szwajcarski survivalista Piero San Giorgio.
Węgiel, ropa i gaz napędzają nasz świat od niemal trzech stuleci.
I wkrótce doprowadzą go do ekologicznej katastrofy.
A kiedy ich zasoby się wyczerpią, światową gospodarkę dotknie największy kryzys w dziejach, przekonuje autor wydanej po raz pierwszy w 2011 roku książki "Survivre à l’effondrement économique" (w polskiej wersji Przetrwać upadek cywilizacji i przeżyć).
Snuta przez niego wizja zbliżającej się katastrofy, która czeka ludzkość, nie polega na ataku pozaziemskich cywilizacji, zamianie ludzi w zombie czy nawet – na banalnej wojnie jądrowej. Wyobraźmy sobie – proponuje autor – że akcje przemysłu naftowego stają się bezwartościowe.
Giełdy światowe zostają zamknięte z dnia na dzień, podobnie zakłady produkcyjne. Miliony ludzi w jednym momencie tracą pracę. Brakuje kobaltu niezbędnego do produkcji stali, fosfatów niezbędnych do wyprodukowania nawozów.
Bez stali nie ma nowych budynków, ani samochodów, które i tak nie będą miały na czym jeździć. Produkcja rolna zamiera. Bankomaty nie wypłacają już pieniędzy, i tak już bezwartościowych.
W supermarkecie nie kupimy już produktów, których i tak już nikt nie produkuje, ani nie ma czym dowieźć. Paraliż w każdym aspekcie życia postępuje lawinowo i gwałtownie przyspiesza. Ludzkość , której liczebność – dzięki postępowi technologicznemu – w ciągu dwóch stuleci wzrosła o sześć miliardów – stoi w obliczu utraty tego komfortu życia, do którego zdążyła się przyzwyczaić.
Jak przeżyć bez telefonu komórkowego, internetu, a nawet gazu w kuchence czy wody w kranie?
Odpowiedź na to pytanie stara się udzielić właśnie spec od „przetrwania”, survivalista – Piero San Giorgio. I nie chodzi mu bynajmniej o kwitnącą kilka lat temu, a teraz nieco przygasłą modę na tzw. surwiwal – opakowane w quasi-militarną otoczkę, biwakowanie, czyniącą firmowy wyjazd integracyjny bardziej atrakcyjnym.
Huragan Katrina pustoszy amerykańskie Południowe Wybrzeże, kursy walut skaczą jak szalone, a zatopiony reaktor w Fukuszimie emituje radioaktywne cząsteczki?
Katastrofy naturalne zbiegają się w czasie z katastrofą przemysłową? Przecież to tylko kwestia czasu… Piero San Giorgio trwa w gotowości, nie boi się katastrofy, wręcz na nią czeka.
Dlatego nauczył się krzesać ogień, posługiwać łomem czy nożem myśliwskim.
Przetrwać upadek cywilizacji i przeżyć to jakby suma praktycznych rad, jak przygotować się na nadejście nieuniknionego.
Na przykład informacji o produktach, które warto gromadzić – od strun fortepianowych i metalowych puszek przydatnych do zakładania pułapek po folię aluminiową, którą można wyłożyć piec słoneczny.
Piero San Giorgio, zawodowo specjalista ds. wysokich technologii, niegdyś ofiara giełdowego krachu, uczy nas jak uwolnić się od zależności, którą niesie ze sobą kult nieograniczonego postępu – bez względu czy w wersji komunistycznej, czy turbo kapitalizmu.
Postęp ten nieubłaganie wiedzie nas – przekonuje – ku przepaści.
Pogoń za pieniądzem powoduje jego nadprodukcję, ta łatwość dostępu do niego, a ta z kolei – długi.
Nieuniknione – i to być może w nadchodzącym dziesięcioleciu – to krach ekonomiczny, a wraz z nim społeczny.
Krachu uniknąć się nie da; uniknąć można jedynie własnej klęski – przekonuje Piero San Giorgio.
„Zrzućmy z siebie jarzmo stereotypów, które nas warunkują i które uważamy za bezalternatywne: wzrost bez końca, szczęście dzięki konsumpcji.
Wolność zredukowana do pożądania, pracy zarobkowej, ulicznych korków są znakami naszego zniewolenia, rozkładu wartości i manipulacji informacją, które czynią nas świat coraz bardziej podobnym, do tego, który George Orwell opisał w Roku 1984” – zauważa autor. I przekonuje, że życie w prostocie i w oparciu o zdobycze własnych rąk oraz własnej przebiegłości to wcale nie jest życie prymitywne.
Ale takie, które przywraca zwyczajną ludzką godność. Również dzisiaj – przed katastrofą – cierpiącą powszechny deficyt, jak zauważył właśnie rosyjski noblista kiedy odbierał tytuł doktora honorowego Międzynarodowej Akademii Filozofii w Liechtensteinie.
Ta książka to nie poradnik, to niezbędnik na nadchodzące czasy, który być może okaże się ratunkiem również dla Ciebie czytelniku.

- These autobiographical narrations are made by women from different countries who talk about their desires and struggles in their
lives. We might feel identified with them in some ways...
- It might be hard to be empathetic with a stranger from a different cultural background!
- We might be surprised!

The True Finn Party (PS), which gained virtually 10 per cent of the national vote at the 2009 European Parliament election, lacks a place in the comparative party literature and also defies ready classification. It has been perceived by its supporters as the most left-wing of the non-socialist parties; by Finnish media commentators as a case of right-wing populism; and by researchers as a distinctive centred-based populist party when viewed in a wider European perspective. Based on a careful study of its programmatic output since its inception in 1995, this article seeks to characterize the PS by reference to its core ideological features. It argues that it is in fact a populist radical right party – with national identity or Finnishness as its pivotal concept – albeit without the xenophobic extremism of such continental counterparts as the Danish People's Party or Austrian Freedom Party.

Nordic high-trust societies are underpinned by prosociality, a term denoting cooperation and working for the good of others. State-funded voluntarism provides opportunities for altruism that appears to contribute to the Nordics’ exceptional level of well-being. Altruists are rewarded by a warm, lasting affect that enhances personal well-being, thus motivating further prosociality. Humanity’s evolutionary past coded into us a desire to strengthen our community by helping those in need—a biocultural drive that is corrupted when authoritarian regimes enforce unselfish behavior on disempowered populations. Such coercive altruism has a line of adverse long-term consequences for communal functionality and individual flourishing. Our study examines how sociocultural context influences people’s prosocial strategies, and how sharing insights and practices from democratic and authoritarian traditions can lead to new, revitalized forms of altruism. Our in-depth interviews (n = 32) of Nordic an...

Nonostante la sua brevità, Sensitiva amorosa rappresenta un tassello fondamentale all’interno della letteratura del Nord Europa: è infatti il primo romanzo propriamente decadente di quella letteratura, un catalogo di relazioni e amori raccontati da diversi punti di vista e con diverse sfumature.
Alla sua uscita, nel 1887, suscitò grande scandalo e divenne un caso negli ambienti letterari scandinavi, dividendo la critica e i lettori tra chi ne esaltava il valore rivoluzionario e il messaggio dirompente e chi invece, non comprendendolo appieno, lo condannò perché offendeva la pubblica decenza.
Ola Hansson è stato il primo in Scandinavia a usare un linguaggio pregno di nuovi significati attinti dalla letteratura continentale, rimodernando il lessico classico svedese, e fu pure il primo a introdurre la componente psicologica nel romanzo ottocentesco nordico, rompendo con la tradizione stilistica fino ad allora in voga.

Nordic governments frequently broadcast their ambition to do more together on the international stage. The five Nordic states (Denmark, Finland, Iceland, Sweden and Norway) also share many basic goals as foreign policy actors, including a steadfast and vocal commitment to safeguarding the ‘rules-based international order.’ Why then, do we not see more organized Nordic foreign policy collaboration, for example in the form of a joint ‘grand strategy’ on core foreign policy issues, or in relation to great powers and international organizations? In this article, we draw on Charles Tilly’s concept of ‘repertoires’ to address the discrepancy between ambitions and developments in Nordic foreign policy cooperation, highlighting how the bundles of policy instruments—repertoires—that each Nordic state has developed over time take on an identity-defining quality. We argue that the Nordic states have invested in and become attached to their foreign policy differences, niches, and ‘brands.’ On t...

This paper reviews Finnish economic history during the ‘long’ twentieth century with a special emphasis on policies for equity and growth. We argue that Finland developed from a poor, vulnerable, and conflict-prone country to a modern economy in part through policies geared at both growth and equity, such as land reform and compulsory schooling. The state participated in economic activity both indirectly and directly in the post-war period, implementing many social policy reforms that facilitated the functioning of the labour market and led to greater equity. Centralised collective bargaining was just one of the many means through which central government intervened in the economy. Both the long-run growth record and the equality of different kinds of economic outcomes are fairly positive. This suggests that facilitating economic growth through such policies that further more equitable outcomes may at least in the case of Finland have met with some success.